Του Ηλία Μπουρμπούλα
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε στον Πύργο της Ηλείας στα γραφεία του ΚΚΕ, την 1η Μαΐου του 2012.
Ο Κώστας Καζάκος μιλά για την ζωή του και την ενασχόληση του με την ηθοποιία και την πολική σε μια άκρως εξομολογητική συνέντευξη. Επίσης μας μιλά για της εμπειρίες της ζωής και τις συμπτώσεις οι οποίες ήταν καθοριστικές για τη δημιουργία της προσωπικότητας του.
Μια προσωπικότητα ενδιαφέρουσα αξιοζήλευτη αλλά και ταπεινή. Δίχως να αναζήτα το διαχωρισμό του από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αγωνιστής της ζωής αλλά και τις πολιτικής καθώς είναι υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ στο νομό Ηλείας.
Πείτε μου για τα παιδικά σας χρόνια πού μεγαλώσατε και ποιο ήταν το επάγγελμα των γονιών σας;
Λοιπόν αυτό πήγε μέχρι το 1948 όπου φύγαμε για την Αθήνα. Ξεκληρίστηκε η οικογένεια, πουλήσαμε το σπίτι της μάνας μου, το προικιό της. Ο πατέρας μου ήταν από τη Νέδα, η μάνα μου ήταν Πυργιώτισσα. Ο πατέρας μου δούλευε στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας σε μια υπηρεσία και τον είχαν στείλει στην Νομαρχία του Πύργου.
Ο πατέρας μου ήταν αριστερός άνθρωπος, ωραίος άνθρωπος, γλυκύτατος και διανοούμενος. Έπειτα από τα γεγονότα του 1946 τον απέλυσαν από την υπηρεσία. Τότε ξεκίνησαν οι περιοδείες στα νησιά του Αιγαίου Ικαρία, Άη Στράτη, Μακρόνησο μέχρι το 1952. Έμεινε η οικογένεια με τα τέσσερα παιδιά. Τότε φύγαμε για την Αθήνα όπως όλος ο κόσμος κυνηγημένοι, για τους αριστερούς μιλώ. Έφευγαν για να χαθούν στη Αθήνα και να αλλάξουν και όνομα ώστε να μην τους βρίσκουν. Άλλαξε η ζωή μας σε εποχή περίεργη και τρυφερή για την εφηβική ηλικία μου, ήταν ξερίζωμα.
Τι σημαίνει η λέξη Πυρσός για εσάς;
Η λέξη Πυρσός, 28 τόμοι του Πυρσού έπρεπε να έβλεπε κάνεις ήταν φίλο και φτερό, μεγάλοι τόμοι. Η μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια πρωτοφανές για το τόπο μας. Να σου πω ότι την ήξερα απέξω. Μου έλεγαν οι συμμαθητές μου να πάμε να διαβάσουμε για το τάδε θέμα και τους έλεγα να κοιτάξουν στη σελίδα τάδε και το έβρισκαν. Ήταν σωτήριο που βρέθηκε η εγκυκλοπαίδεια αυτή στη βιβλιοθήκη του πατέρα μου.
Βρισκόταν στο σαλόνι, όπου δεν είχαμε πρόσβαση στα γλυκά αλλά μόνο στα βιβλία. Ήταν μια μικρή βιβλιοθήκη που ήταν πάνω από ένα γραμμόφωνο αμερικάνικο Colubia. Το είχε φέρει ο παππούς μου. Ο πατέρας μου είχε μερικά βιβλία αρχαίας ελληνικής γραμματείας του πάπυρου. Αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο γιατί έμαθα να διαβάζω από πολύ μικρός, πολύ πριν πάω σχολείο. Είχα γοητευθεί από την αρχαία ελληνική γλώσσα. Θεωρώ ότι ήταν το πιο σοβαρό εφόδιο που έλαβα από εκείνη την ηλικία. Διότι είναι ένας θησαυρός που κληρονομήσαμε και αποτελεί βάση και θεμέλιο για τον άνθρωπο.
Πότε αρχίσατε να ασχολείστε με την πολιτική;
Πάντα, θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδί στη γειτονιά μας ήταν μια γριά σκιάχτηκα με ένα δόντι, την βλέπαμε και τα βάζαμε στα πόδια. Η γριά αυτή φώναζε ελιά ελιά και Κώτσο βασιλιά. Καθόμουν και σκεφτόμουν αυτή η ζητιάνα, η πάμπτωχη τη δουλεία έχει με το βασιλική, τις επωμίδες και τα γαλόνια. Καθώς σκεφτόμουν, αντιλήφθηκα ότι η ζωή της γέμιζε περιεχόμενο από το μεγαλείο το απρόσιτο και μέσα στη κατάντια της αυτό της έδινε κάτι ότι κάτι είναι. Κουβέντιαζα για το γεγονός αυτό με τους φίλους , το πατέρα μου πως γίνεται τα πιο πτωχά στρώματα του λαού μας, οι πιο εξαθλιωμένοι να στηρίζουν το παλάτι και τη δεξιά.
Αυτό θέλει ερμηνεία και ψάξιμο. Γιατί αυτή τη κατάρα την έχουμε ακόμη. Βλέπουμε εδώ και δεκαετίες ο φτωχός κόσμος να ψηφίζει τους εκμεταλλευτές του. Δίνοντας τη ψήφο, το μοναδικό του όπλο στην δημοκρατία μας και αυτή του τη κλέβουν πριν ακόμη τη χρησιμοποιήσει.
Για να καθορίσει ο άνθρωπος τη στάση του και να μην είναι παθητικός θεατής ώστε να μετέχει στην πραγματικότητα είναι ανάγκη να έχει συνειδητοποιήσει τη συμβαίνει γύρω του. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα , δεν έχει συνήθως ο λαός τα όπλα και τα μέσα για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να αντιληφθεί ότι του αφαιρούν τα μέσα που διαθέτει εντέχνως μέσα από την εξουσία. Αν τα απαριθμήσουμε είναι η περίφημη τηλεόραση όπου είναι μέγα όπλο, το γήπεδο αυτός ο καθημερινός βομβαρδισμός, ο τζόγος δεν αφήνει το κόσμο να ανασάνει. Καμία εξουσία δεν αφήνει τη τηλεόραση να φύγει από τα χέρια της. Τη παιδεία την έχουν καταστρέψει, έτσι ώστε να βγαίνουν στρατιές αγράμματων.
Μια και μιλήσατε για τη παιδεία. Πείτε μου πώς νιώσατε όταν απορριφτήκατε από τη Φιλοσοφική Αθηνών εξαιτίας το πολιτικών σας φρονημάτων;
Από την είσοδο, τη γραμματεία. Πού να μπεις στη Φιλοσοφική Αθηνών. Σκοτώθηκα ένα χρόνο στο να διαβάζω αρχαία και λατινικά διότι αν έβγαινες αριστούχος δεν πλήρωνες, απαλλασσόσουν από τα δίδακτρα και έτσι έκανα τα χαρτιά μου. Ένα πάκο χαρτιά πήγα στη γραμματεία. Μου λεν ότι λείπει ένα χαρτί. Ποιο χαρτί λέω εγώ; Μου λεν μη κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις το χαρτί. Κατάλαβα βέβαια, έλειπε το χαρτί κοινωνικών φρονημάτων που έπρεπε να είχα προσκομίσει από την ασφάλεια. Έτσι έκλεισε η πόρτα. Αυτό έγινε το 1952. Έτσι έκατσα ένα χρόνο δίχως να κάνω κάτι, έψαχνα για να δω τι θα κάνω καθώς ήθελα ένα χώρο όπου θα μπορούσα να μελετώ να διαβάζω και να κουβεντιάζω. Είχα δουλέψει πάρα πολύ από το 1948 και μετά. Δούλευα μέρα νύχτα για να φάει η οικογένεια, μισότρωγε δηλαδή.
Δεν ήθελα στη ζωή μου να κάνω τον εργάτη, τον υπάλληλο και να έχω αφεντικό γιατί είχα περάσει πολλά πιτσιρίκος χαμαλίκια, προσβολές, ποδοπατήματα. Ήθελα να το αποφύγω αλλά ούτε ήξερα το πώς. Μια μέρα πέρασα τυχαία από την οδό Αριστοτέλους δεν θυμάμαι νούμερο. Τότε βλέπω μια ταμπέλα ανωτέρα κινηματογραφική σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Τι είναι τούτο λέω! Δεν είχα ιδέα τι θα πει θέατρο κινηματογράφος.
Λες και είχαμε κινηματογράφο το 1952, αστεία πράματα. Ανεβαίνω σε αυτό το υπέροχο νεοκλασικό το οποίο ήταν το σπίτι του δικτάτορα του Πάγκαλου. Ανεβαίνω και βλέπω κάτι πίνακες που είχαν αναρτήσει τα αποτελέσματα των εισαγωγικών τους εξετάσεων. Τότε μέσα στα ονόματα των ηθοποιών βλέπω το όνομα Χρήστος Δαχτυλίδης ο οποίος ήταν συμμαθητής μου στο νυχτερινό του Παγκρατίου. Θυμάμαι ότι έλεγε ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός. Είμαστε ακόμη φίλοι, ένα λαμπρό παιδί. Αυτό με παρακίνησε να πάω να δώσω εξετάσεις για ηθοποιός. Την επόμενη εβδομάδα γινόντουσαν εξετάσεις, έδωσα και με πήρανε.
Ήμουν κλειστός άνθρωπος και δεν είχα ευχέρεια στην επικοινωνία. Αναρωτιόμουν τότε τι θα έκανα εγώ εδώ. Εκείνη τη χρονιά η σχολή αποφάσισε να κάνει τη πρώτη της κινηματογραφική παραγωγή την Αρπαγή της Περσεφόνης.
Έπαιζαν μεγάλα ονόματα του θεάτρου Διαμαντόπουλος, Διανέλος, η Αλέκα η Κατσέλη. Αποφάσισαν το ζευγάρι Περσεφόνη Πλούτωνα να το κάνουν δύο σπουδαστές της σχολής. Τη Περσεφόνη την έκανε μια τριτοετής η Μαρία Τσοπάλου. Έψαχναν για Πλούτωνα και διάλεξαν εμένα. Εγώ μόλις είχα μπει στη σχολή και δεν ήξερα που παν τα τέσσερα. Αυτή ήταν η πρώτη μου περιπέτεια με το κινηματογράφο. Τον επόμενο χρόνο πήγα στη σχολή του Κάρολου Κούν τότε έφτιαχνε τα υπόγεια του Ορφέα.
Ποιος θεωρείτε πώς ήταν ο κορυφαίος ρόλος για εσάς σαν Κώστα Καζάκο; Ο ρόλος που αγαπήσατε περισσότερο από κάθε άλλο άσχετα από την εμπορική επιτυχία.
Κοίταξε να σου πω, δενόμαστε με τους ρόλους. Είναι σαν να μου λες από τα παιδιά μου πιο αγαπώ περισσότερο , δεν είναι εύκολο να πεις ακόμη και αν έχεις μια αδυναμία. Έτυχε να έχω μια ειδική σχέση με τον Αγαμέμνονα, ρόλος που τον έπαιξα στο θέατρο και το κινηματογράφο. Πρώτη φορά το 1963 ανεβαίνει η θεατρική παράσταση Ιφιγένεια εν Αυλίδα του Ευριπίδη.
Αυτή ήταν η αρχή ερμήνευσα αυτό το ρόλο δύο φορές στο θέατρο και μια στο κινηματογράφο. Συνεργάστηκα με διαφορετικούς ανθρώπους κάθε φορά με το Λαζάνη το 1991 μια φορά και στην κινηματογραφική μεταφορά με το Κακογιάννη το 1978. έτσι δημιουργήθηκε μια περίεργη σχέση. Μπορεί να πει κανείς ότι λόγω συγκυριών είναι ο ποιο καλομελετημένος ρόλος και έχω δουλέψει πολύ πάνω του σε διάφορα χρονικά διαστήματα.
Έτσι έχω ένα δέσιμο με τον Αγαμέμνονα. Αλλά από εκεί και πέρα ένα σωρό ρόλοι του αρχαίου δράματος και της σύγχρονης εποχής αλλά και ξένων συγγραφέων όπως Τσέχωφ, Ίψεν , Μίλλερ και με πάρα πολλές συνεργασίες. Έργα από τα πλουτίσαμε εμείς εμπειρικά αλλά και είχαν μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό.
Ο Κώστας Βουτσάς δήλωσε πρόσφατα ότι οι ηθοποιοί δεν είναι για να πολιτεύονται. Τι πιστεύεται εσείς;
Αυτό είναι αφορισμός. Ο Κώστας ο Βουτσάς είναι έξυπνος άνθρωπος, πολύ καλός συνάδελφος και καλός άνθρωπος. Είναι αγαπητός πολύ στα μάτια μου. Κοίτα να δεις στους περισσότερους δεν ταιριάζει σε άλλους πάλι ταιριάζει. Το θέατρο θέλουμε δεν θέλουμε έχει πολιτικό χαρακτήρα. Είναι μια πολιτική πράξη με άλλα μέσα. Δεν μπορεί να μην έχεις επίγνωση των προβλημάτων που απασχολούν τον κόσμο και να κάνεις θέατρο. Διότι έτσι δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με το κοινό αν δεν ξέρεις τα προβλήματα του. άλλωστε το η γραμμή που χωρίζει το θέατρο από τη πολιτική είναι πολύ λεπτή.
Ήταν συνειδητή ή κομματική απόφαση να εγκαταλείψετε το επικρατείς και να είστε υποψήφιος βουλευτής στο νομό Ηλείας με το ΚΚΕ;
Στο ΚΚΕ δεν έχουμε προσωπικές επιδιώξεις, φιλοδοξίες αλλά ούτε και επιλογές. Το κόμμα αποφασίζει , το κόμμα κάνει το πλάνο του για να αξιοποιήσει τις δυνάμεις του με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Τότε το κόμμα αφού θεωρήσει ότι σε χρειάζεται κάπου εκεί θα πας. Τι νομίζεις ότι είναι προσωπική μου φιλοδοξία να κάνω το βουλευτή, εγώ δεν κάνω τέτοια πράματα.
Τι πιστεύεται για το κόμμα της Χρυσής Αυγής και τα ποσοστά που φαίνεται να έχει στις δημοσκοπήσεις;
Ελπίζω να μην συμβεί αυτό. Θα έπρεπε αυτά να νεοναζιστικά κινήματα στις δημοκρατίες όπως αποκαλούνται να απαγορεύεται η δράση των ανθρώπων που αιματοκύλισαν την οικουμένη με τέτοιο τρόπο. Αυτό είναι απαράδεκτο τι δηλαδή να μετέχουν νεοναζιστικά κινήματα. Η κατεύθυνσή τους είναι ξεκάθαρη δεν είναι κρύψε λόγια να τους κοροϊδέψουμε ότι πάμε έτσι και είμαστε άλλο. Ο εθνικοσοσιαλισμός έχει μεγάλη ιστορία πίσω του. Τι θέλουν να αναβιώσει;
Να ξανακάνουν στρατόπεδα και κρεματόρια;
Ο τόπος μας έχει περάσει πολλά, έχει ποταμούς αίματος. Είναι γεμάτος μνημεία πεσόντων και εκτελεσθέντων, όπου και να πατήσεις ο τόπος είναι ποτισμένος με αίμα. Σε εποχές όμως όπως τώρα που συμβαίνουν πολλές αναταραχές αυτά τα φρούτα πάντα ξεπετάγονται. Βλέπεις το χωραφάκι αν δε το περιποιείσαι βγάζει τσουκνίδα, αγριάδα.
Ο κήπος θέλει περιποίηση και προσοχή για να μην φτάσει σε αυτή τη κατάντια που φέραμε το τόπο μας, στην εξαθλίωση. Όταν η αγανάκτηση του κόσμου και η οργή του δεν είναι οργανωμένη διότι είναι άκριτη τότε πορεύεται με αυτά τα φρούτα. Αν ο κόσμος δεν ξυπνήσει και δεν πάρει μέτρα για τις ζωές και το μέλλον του θα χαθούμε και δε θα μείνει τίποτε. Ήδη η ζωή μας έχει λεηλατηθεί έχει απογυμνωθεί από το ανθρώπινο περιεχόμενο που είχε. Όταν συμβαίνει αυτό ο άνθρωπος δεν μπορεί να το αντέξει του είναι αβάσταχτο, γίνεται ζωώδης και ο άνθρωπος δεν την αντέχει.
Μιας και είπατε πως η Ελλάδα έχει εξαθλιωθεί και απογυμνωθεί. Πώς ονειρεύεστε το μέλλον της χώρας όπου θα μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τα δικά σας αλλά και του κόσμου;
Βέβαια τα παιδιά και τα εγγόνια μου και όλος ο κόσμος. Αυτό είναι ο στόχος, η πολιτική, η φιλοσοφία, η κοσμοαντίληψη που έχει το ΚΚΕ. Λέει κάτι πολύ απλό τουλάχιστον σήμερα, άσε τους απώτερους στόχους και πώς θέλει την ανθρώπινη κοινωνία. Αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί μόνο όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Τώρα είναι πιο άμεση και εφικτή, αυτή η λύση. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα ακολουθούν τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό, μη τυχόν και φύγουμε από το στόμα του λύκου και γλιτώσουμε. Το μόνο κόμμα που φωνάζει και καταγγέλλει εδώ και χρόνια είναι το ΚΚΕ. Όταν υπογράφονταν οι συμβάσεις από τα χρόνια της ΕΟΚ μόνο το ΚΚΕ φώναζε ότι αυτά θα μας καταστρέψουν, και να που οδηγηθήκαμε σήμερα.
Όχι γιατί το ΚΚΕ έκανε το μάντη το Τειρεσία αλλά γιατί έχει στη διάθεσή του το πιο επιστημονικό εργαλείο έρευνας των φαινομένων της ζωής. Έτσι το ΚΚΕ βγάζει τα συμπεράσματα του. Από την αρχή το ΚΚΕ φώναζε από τις πρώτες κιόλας συνθήκες ότι αυτό που έρχεται θα είναι η καταστροφή μας. Σε κάθε σύνοδο κορυφής που γίνεται κάθε χρόνο αποφασίζουν το τι μέτρα θα πάρουν την επόμενη χρονιά και έτσι σιγά σιγά μας έφεραν ως εδώ. Μέχρι φυσικά να ολοκληρωθεί το σχέδιο, καθώς πρόκειται περί σχεδίου.
Εδώ πρόκειται για πολιτικές αντιλήψεις, για νοοτροπίες, για συμφέροντα και βλέπουμε ότι αυτά προήλθαν από το συνασπισμό της Ε.Ε. προς τους λαούς, με τα μονοπώλια, τους τοκογλύφους και τις χρηματοπιστωτικές εταιρίες. Όλα αυτά είναι ένας θεσμός που μετέχουν τα κράτη, οι κυβερνήσεις, οι κεντρικές τράπεζες, είναι αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι δανείζουν και απομυζούν τους κόπους και τον ιδρώτα των λαών. Τώρα όλα τα κόμματα προτείνουν λύσεις γέμισε ο τόπος σωτήρες. Όλοι όσοι μας κατάντησαν έτσι τώρα αυτοαποκαλούνται σωτήρες.
Η λύση που μας προτείνουν έχει ψηφιστεί, έχει νομοθετηθεί, έχει εφαρμοσθεί και είναι αυτή που ζούμε. Δεν γίνεται να δώσουν άλλη λύση θα εφαρμόσουν αυτή της Ε.Ε. κατά γράμμα όπως έκανα άλλωστε μέχρι και σήμερα. Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος έχουν βάλει τις υπογραφές τους φαρδιές πλατιές στο Βερολίνο.
Υπέγραψαν ότι ανεξαρτήτως από το εκλογικό αποτέλεσμα ότι δεν θα θιχτούν οι δανειακές συμβάσεις. Αυτά που θέτουν είναι ψεύτικα διλήμματα τα οποία μοιράζουν στο κόσμο για να τον παραπλανούν και να το τρομοκρατούν. Την αντίθετη λύση από αυτή που μας προτείνουν τη δίνει το ΚΚΕ. Δηλαδή η λύση που προέρχεται από τα αφεντικά προς του δούλους κατέστρεψε τους δούλους. Τώρα είναι ανάγκη να προκύψει η λύση των δούλων όπου θα καταστρέψει τα αφεντικά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, δεν υπάρχει λύση για όλους.
Η λύση έχει ταξικό περιεχόμενο. Αν ο λαός τώρα δεν πάρει τα μέτρα του και δεν δώσει τη λύση που συμφέρει αυτόν και όχι τα αφεντικά του τότε θα χαθεί. Αυτή τη λύση θα τη δώσει ίδιος ο λαός και όχι τα κόμματα. Δεν είναι εποχή για επαναστάσεις και όπλα. Τώρα ο κόσμος χρειάζεται να καταλάβει και να αφυπνιστεί διότι αν ψηφίσει τους εχθρούς του τότε θα πάμε κατά διαόλου. Οι συνεχείς ανακατατάξεις που συμβαίνουν στο κόσμο μας φέρνουν το μήνυμα ότι κάτι θα αλλάξει μετά τις εκλογές.
Εξαιτίας των προβλημάτων που ταλανίζουν τη χώρα είναι πολύ έντονο το κύμα της μετανάστευσης των νέων ανθρώπων. Τι έχετε να πείτε πάνω σε αυτό;
Μέσα στη καταστροφή του τόπου είναι το βασικό στοιχείο. Αυτό είναι το πιο θλιβερό φαινόμενο των ημερών μας. Η μετανάστευση της παλιάς εποχής είναι τελείως διαφορετική εκείνοι έφυγαν με μια κλοτσιά και πετάχτηκαν έξω από το τόπο τους για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους.
Κανένας δεν φεύγει από το τόπο του επειδή το θέλει αλλά πάντα κάποιος τον αναγκάζει να το κάνει. Αυτό όμως τώρα που βιώνουμε είναι ένα ξεχωριστό φαινόμενο φεύγουν οι πτυχιούχοι μας. Έχουμε ομαδική μετανάστευση πτυχιούχων.
Φεύγει το θεμέλιο απάνω στο οποίο θα χτιστεί το μέλλον αυτού του τόπου. Άμα αδειάσει, άμα ερημωθεί από τους μορφωμένους, ο τόπος θα χαθεί. Αυτή είναι η τάση των νέων να εγκαταλείπουν τη χώρα για να βρουν μεροκάματο στο εξωτερικό είναι εγκληματικό, αυτό που συμβαίνει για το τόπο. Οι γονείς που ζητούν ή παροτρύνουν τα παιδιά να αναζητήσουν τη τύχη τους στο εξωτερικό εγκληματούν κατά του τόπου.
Οι γονείς πρέπει να καθοδηγούν τα παιδιά ώστε το έργο που έχουν να παράγουν να το παράγουν εδώ. Δηλαδή την εργασία, το σπίτι, την οικογένεια, την καριέρα αυτά είναι ανάγκη να τα επενδύσουν εδώ. Να αγωνιστούν, να τα κατακτήσουν εδώ. Το να πετάς μαύρη πέτρα πίσω σου και να φεύγεις για το Βερολίνο είναι εγκληματικό.
Είναι σαν να φτύνεις το τόπο σου. Είναι σαν να φτύνεις τις θυσίες και το αίμα που έχει χυθεί. Έχει αποπροσανατολιστεί τελείως ο λαός και αισθάνεται τυχερός αν μέσω του ιντερνέτ βρει μεροκάματο στο εξωτερικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου